First days in the Philipines!

En dan ben je ineens op de Filipijnen... Wel een hele mooie reis zo net voor m'n nieuwe baan. Ik ben hier eigenlijk nog maar 4 dagen,maar ik heb het gevoel of ik er al meer dan een week ben,zoveel heb ik ondertussen al meegemaakt. De lange reis was prima te doen. Hoewel je wel direct heel duidelijk de verschillen per land ziet. Zo kun je op het vliegveld van Dubai tussen je vluchten door ook nog even prima een auto kopen, mocht je daar behoefte aan hebben. In Manilla beland je direct in een andere wereld. Één van veel meer armoede, maar ook wolkenkrabbers en vooral heel veel verkeer. Overal zie je tricycles, motoren met zo'n bakje eraan. In Nederland zou je hier maximaal 2 mensen op zien zitten,hier gaan er zo 7 mee..
Na 1 nachtje Manilla vloog ik naar het eiland Palawan. Bijzonder trouwens om te zien dat mensen hier tijdens het ontbijt complete rijstbuffetten met alles erop en eraan wegwerken. Uiteraard onder het gebot van een cheezy Filipijns karaoke deuntje.Mijn broer zou daar best gelukkig van zo'n ontbijt kunnen worden :)
De ruimte om te wachten op je vliegtuig is hier net iets anders ingericht dan ik meestal mee maak. Overal lagen mensen op de grond,te slapen of te chillen en of ze er al dagen lagen. Het lijkt vooral ook of ze nooit allemaal in het betreffende vliegtuig passen. Dat bleek te kloppen, want heel veel mensen bleven daar ook gewoon achter. Het was dus nog een hele klim om in te checken,haha..
Palawan Airport was vrij klein, er was 1 hal om in aan te komen en de bagage kon eigenlijk direct vanuit het vliegtuig op een band worden gezet. Was meer voor de vorm dus. Maar lekker overzichtelijk. Ik kon direct doorreizen naar San Vincente, waar ik een paar dagen kon chillen,voor ik met het vrijwilligersproject start. In het busje direct al vrienden gemaakt dankzij een zuid-Afrikaanse Londenaar die zijn mond tijdens de 6-uur durende rit niet dicht heeft gehad en iedereen in het busje even uithoorde. Typisch gevalletje van uitgepraat met z'n vrouw :)
De mensen in San Vincente wonen in zelfgemaakte hutjes van riet en hout. Veel mensen hebben aan de voorkant van hun huis een klein winkeltje met etenswaren. En iedereen heeft een hond. Dezelfde trouwens,er is hier maar 1 ras. Het zou mij dus niks verbazen als ze regelmatig verwisseld worden, heb je een nachtje de hond van de buurman in huis..
Het voelde wel een beetje apart om dan in een, vergeleken met deze hutjes,luxe stenen hotel te slapen. Het hotel investeert wel in allerlei projecten in het dorp, dus dat scheelt dan nog een beetje. Het voordeel van alleen reizen is dat je altijd heel veel mensen van over de hele wereld leert kennen en mensen je ook vaak direct opnemen in hun familie of vriendengroep. Dus voor ik het wist zat ik al op een boot met de bazin en een deel van het personeel om de verjaardag van de kok te vieren. Heel gezellig. We kwamen langs prachtige onbewoonde eilanden en gingen lunchen in Port Barton, een haventje met een wit zand strandje,veel palmen en gekleurde bootjes. Ik kon dus direct kennis maken met de Filipijnse keuken: veel vis, rijst en gebakken bananen. Gelukkig kwam er geen Hond, Kat of rat op tafel.

Filipiono's zijn enorm gastvrij, we starten met 8 mensen aan tafel en eindigden met 15. En passent schoof er ook nog een Australische backpacker aan, die ook zomaar maar mee terug ging naar het hotel,haha.. Leuk dat ik ook nog even wat mini-schildpadjes kon vasthouden. Of zij er ook zo blij mee waren,weet ik niet..maar ze beten in ieder geval niet :) De eieren waren door de moeder achtergelaten op het strand en ze worden opgevangen tot ze ongeveer 10 inch zijn. Anders worden ze door vissen opgegeten. Ze hadden nog hele zachte schildjes.
De volgende dag werd ik door de eigenaresse alweer bij een ouder stel in een busje gezet om met hen mee te gaan op een trip naar de watervallen en de hanen farm. For free :) Hanen worden hier gefokt voor gevechten. Er zijn speciale stadia waar mensen samenkomen om hanen tegen elkaar te zien vechten. Er gaat dan wel 1 dood.

Het is heel erg gaaf om te zien dat hier superveel dingen aan bomen groeien die je zo kunt eten: bananen, kokosnoten, mango's, papaya's en.. Cashewnoten. Die moet je overigens wel eerst even roosteren,anders staat bij de eerste hap je mond in brand.
'S Avonds hadden we op het strand een Valentines party, inclusief bbq met vis uit de zee voor het hotel, een band, een kampvuur en het oplaten van rode wens-ballonnen. Erg gezellig! En nu ben ik op weg naar Puerto Prinsesco, waar ik opgehaald wordt door de coördinator van het vrijwiligersproject waar ik ga werken. Ben heel erg benieuwd!